آترینا عشق مشترک دنیای مادوتا

فرشته آسمانی ام زمینی شدنت مبارک عزیز دلم من و بابایی بیصبرانه منتظر دیدن روی ماهت بودیم و خدارو شکر که روز جمعه 2بهمن ساعت 10 شب تو بیمارستان خانواده چشممون به جمالت روشن شد عزیز دلم روز سختی بود از ساعت 9 صبح که رفتم زایشگاه تا ساعت 9 و نیم شب درد انتظار کشیدم وچقدر برام لذت بخش بود دردی که پایانش دیدن تو باشه اما انگار تو فرشته آسمونی دلت میخواست همونجا تو دل مامان بمونی خودم دلم میخواست طبیعی زایمان کنم میدونستم چقدر اذیت میشم ولی همه ش میگفتم اون لحظه که به دنیا بیایی و من ببیمت تموم این دردها فراموشم میشه  آمپول فشار رو که زدن دردهای زایمان کم کم شروع شد وای که چه روزی بود...